تقدیم به تمامی عزیزان:

از خدا میخواهم که انچه را که شایسته توست به تو بدهد ،نه آنچه که آرزو داری ،زیرا گاهی آرزوهای تو کوچک و شایستگی تو بسیار بزرگ است*

 

حس غریب:

غریب است دوست داشتن و عجیب تر آن است دوست داشته شدن-وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد و نفس ها و صداها و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده است به بازی اش می گیریم هرچه او عاشقتر ما سر خوش تر ،هرچه او دل نازکتر ما بی رحم تر،

تقصیر از ما نیست!

تمام قصه های عاشقانه این چنین به گوشمان خورده است،

وقتی که دیگر نبود به بودنش محتاج!

وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشسته ام!

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست داشته باشد من او را دوست داشتم!

وقتی او تمام کرد من شروع کردم!

وقتی که او تمام شد من آغاز شدم!

                    **و چه سخت است تنها شدن**

 

این مطلب رو واسه "ح" جان میزارم:

می ترسم از نبودنت و از بودنت بیشتر ،نداشتن تو ویرانم می کند و داشتنت مشغولم.وقتی نیستی کسی را نمی خواهم و وقتی هستی تو را می خواهم ،رنگ هایم بی تو سیاه است و کنارت خاکستریم.خداحافظیت به جنونم می کشد و سلامت به پریشانیم،بی تو دلتنگم با تو بی قرار،بی تو خسته با تو در فرار ،در خیال من بمان از کنار من نرو ،من خو گرفته ام به نبودنت و آن زمان که عاشق شوی و بدانی عشقی هست و باور کنی که کسی تو را دوست می دارد و در آن شب های سرد و یخبندان با تو بماند ،در آن لحظات می فهمی    **دوست داشتن و عشق چقدر زیباست **    

 

 

آنان که عشق مرا به بهانه ی عشق دیگر گم کردند ،باشد که این بهانه سایه نفرینی باشد بر خط به خط زندگیشان.

 

زندگی :

زندگی چون گل سرخی است،

زنگی با همه وسعت خویش محفل بی کسی و غم خوردن نیست

حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نیست،اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست

زندگی خوردن و خوابیدن نیست،

زندگی جمبش و جاری شدن است،

زندگی کوشش و راهی شدن است،

از تماشا گه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند

زندگی چون گل سرخی است،پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف.

یادمان باشد اگر گلی چیدیم عطر و برگ و گل و خار همه همسایه ی دیوار به دیوار همیم.

 

اگر از پایان گرفتن غم هایت ناامید شده ای به خاطر بیاور زیباترین صبحی که تا به حال تجربه کرده ای مدیون صبرت در برابر سیاه ترین شبی است که هیچ دلیلی برای تمام شدنش نمی دیدی .صبر کن!

نظرات شما عزیزان: